ისევ მარტო დავრჩი, შენზე ფიქრით ვირთობ თავს, მე ჩემ ოთახში ვზივარ, რომელიც ციხის საკანს გავს. მე ვიცი,რომ შენ მოხვალ, ვიცი არ დაუთმობ მტერს, შენ ქანდაკებს ჩემსას ყოველთვის გადაწმინდავ მტვერს, მე მჯერა,შენი ნდობის, მჯერა,რომ შენ მოხვალ დღეს. და ცივ ლოგინში მომცემ სიყვრულით დაღლილ ხელს.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
