მთავარი » » გურამ ლაცაბიძე - თავისებურად / guram lacabidze - taviseburad

4:26 PM

გურამ ლაცაბიძე - თავისებურად / guram lacabidze - taviseburad

მაისი იყო...
არ უჩანდა მიწას ნაშრობი
ყინვის და თითქოს თავისთავად მორჩა ზამთარი.
ხეები იდგნენ...
ტოტაწვდილი, ფესვებ გამთბარი
და იდგა ნაძვი ტანდაბალი, ახლად ნაშობი.

მიკვრიდა სწორედ მის ტოტზე რომ იჯდა ბეღურა,
ჰგავდა ის ნაძვი ჩემს სამშობლოს თავისებურად...

ატმები თოვდა...
მზის სხივები მიწას გვალავდა.
ჯებირს ანგრევდა აზვირთებულ ტალღად მდინარე.
ბორგავდა მუხა...
უწინ სუსხში უტყვად მძინარე
და პატარა ნაძვს თვალუწვდენელ ჩრდილში მალავდა.

სხვა ბევრი იდგა ხე მაღალი: მედგრად, მეფურად.
ნაძვი კი ჰგავდა ჩემს სამშობლოს თავისებურად.

მიჰქროდა დღენი...
და მიჰქონდა იასამანი.
გავიდა ასე გაზაფხული, ზაფხულიც მერე.
ჰგავდნენ ჭადრები,
შემოდგომით, განდეგილ ბერებს.
ნაძვი კი თითქოს მოკვეთილი იყო სამანით.

როს ნოემბრემა ყველაფერი შავით შებურა,
მოჰგავდა ნაძვი ჩემს სამშობლოს თავისებურად.

მერე კვლავ ყინვა...
ხან ცხოვრება დაუჯეენს რა ძვირს
დიდებას ვისაც ყოველივე ჰქონდა მდიდრული
იდგნენ ხეები...
გაძარცვული, თავჩაქინდრული
და იდგა ნაძვი, მარადმწვანე, უჭკნობი ნაძვი!

იანვრის ბაღებს თოვლისფერი ნისლი ებურა
და ჰგავდა ნაძვი საქართველოს თავისებურად!

გურამ ლაცაბიძე - მეცამეტე თვის პოეტები