ოცნებას კაცი არ მოუკლავს, მე კი სურვილი მკლავდა მოვედი როცა მე შენთან, და სხვის გხედავდი მკლავთან მაშინ კაბა აგეკეცა, მოხრილი ფეხი, კალთა სუნამომ შენმა გამახსენა, პირველად დგომა კართან ვარდებით ხელში არ შემიშვი, მაშინ გციოდა გულში ჩემი გათბობა არ გსურდა, გადავიფერფლე სულში ოცნებას ალბათ მოვაგონდი, უაზროდ სინანულში სიზმრად ნანახი გარდავქმნათ, რეალურ სიყვარულში ...
ნიკოლოზ ძამიაშვილი (ქართველი) - 10 / 03 / 2014
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..