სულ ერთმა ჭიქამ, სულ ერთმა ჭიქამ დამათრო ასე და მომაგონდი. აღარსად ჩანდი, აღარსად იყავ... სულ ერთმა ჭიქამ დამათრო ასე... ვიფიქრე - წავალ, გავივლი გზაზე, შევხვდები ალბათ ამ ქუჩის ბოლოს, სხვა ფერის კაბა ეცმევა მხოლოდ, სულ ერთმა ჭიქამ დამათრო ასე. მერე რამდენი შენ მიგამსგავსე რხევით, ღიმილით, ხმით და სიცილით! მომინდა უცებ შენი სიცივეც... სულ ერთმა ჭიქამ დამათრო ასე. რა იყო მაინც ის ერთი ჭიქა - ოქტომბრით სავსე და შენით სავსე... აღარსად ჩანდი, აღარსად იყავ... სულ ერთმა ჭიქამ დამათრო ასე...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
