მიყვარხარ
ცხოვრებავ,
თუნდაც ხელ-მოჭრილო.
მიყვარხარ
შენ მაინც,
გამიგებ კოჭლიანს.
მინდა რომ
ეს სიტყვა
გოგონას ფოჩიან
კანფეტით
ხელში და
მიგნებაც ჭუჭყიან
სიტყვებსაც
ითვლიან.
გოგონას ბაფთიანს
წიგნით ან
ფოთოლით.
გვირილებ-კაბიანს
ვუთხრა და
ხელებით
ხელი რომ ჩავიკრა,
მის გულის-
ცემას რომ
შევიგრძნობ წამიერ,
უეცრად
შეშლილი
გავგიჟდე და ვუთხრა
მიყვარხარ
ცხოვრებავ,
სიყვარულს ნუ მიშლი,
და როგორც
სიცოცხლეს
სიკვდილი დამარხავს
ისევე
მინდა რომ...
ჩვენს შვილსაც ტყუილში
ნუ გავზრდით
სხვა მამას
ვერ შეეგუება
მაგრამ ეს
ვიცი მე
ვხვდები მის სახეზე
ღიმილზე,
ნაქვთებზე
და მასაც თუ ნებავს
რომ იყოს
კვირიდან
ორი დღე მამასთან
ჩავიკრა
გულში და
ვუთხრა ბავშვს - "მიყვარხარ".
ვიცი მე
გიჭირს რომ
სითბო მას გადასცე
ცხოვრებაც
წიხლებით
შემსდგა და დიახაც.
არა მაქვს
ის ძალა
და ბედნიერება
რომ რაც ვთქვი
ხელახლა
რომ დავაგემოვნო.
ჩემს აზრებს
ოცნებებს
რომ დარდი ერევა
ვხვდები და
ისევე
მსურს გავიმეორო.
მარტო ვარ
ახლაც და
ლიანდაგ-რელსებზე
დავდივარ
ვისვენებ
ვფიქრობ და კვნესამდე
ვმოძრაობ
არ ვინდობ
ჩემს ფეხებს, ფეხსაცმელს
გაცვდება
რა უჭირს
გული მაქვს დღეს სამტვრე
ტილოსაც
შეშურდეს,
მაგრამ მსურს ფეთქავდეს
ვინმესთვის,
ვინმეზე
ძლიერ და მე სათქმელს
ვასრულებ
იმით რომ
უნდა ჩვენც გვიყვარდეს
ჩემსავით,
სხვასავით,
ვისაც ეს ძალუძს და
ამ გრძნობას
ღიმილით,
ან სიტყვით მიჰყავდეს
ხალხამდე,
აზრამდე
და ისევ გავოცდე
როდესაც
მთვარეს ან
ვარსკვლავებს შევხედავ
მე მასთან
ერთად და
ის მე კი გამიგებს
შეშლილს და
მან რბილი
ხელი რომ შემახოს
გულზე და
ვაკოცებ
მე აღარ დავინდობ
და ჩავე-
ხუტები
მას ვინც მე გამიგებს!..