დროის სვლას და ფიფქებივით იქ დნებიან რესტორანი, კაფე-ბარი, პიცერია ეს გრძნობებიც ერთად ყოფნით იქმნებიან სიმარტოვე რაღაც დროით გვიწერია
არ შემდგარი პაემნები იქ ქრებიან სადაც ოცნებები ფიქრებს მიელტვიან დაჯდომილნი გულნი ფეხზე იდგებიან როცა მელოდიით ხალხი ითვრებიან
აკორდები ფიქრებივით ირევიან მამონტები სიზმრებივით იქმნებიან ოცნებები სიტყვებივით გპირდებიან მაგონდები, კითხვებიც კი მიჰყვებიან ქარს, ან ამ უაზროდ დაწერილი ლექსის აზრს! ...
ნიკოლოზ ძამიაშვილი (ქართველი) - 09 / 04 / 2014
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..