ქარები, ქუჩებში - მგლებივით დაძრწიან, და მთვარე სარკმელში ბურთივით გაჩრილა, ეს ღამეც იმ თოკის უბრალო კვანძია, რომ უნდა გათენდეს და ჩემი აჩრდილიც, შეეშვას ფიქრებში უაზროდ ხეტიალს, დახაროს თვალები,დადუმდეს,დანებდეს, ლაჩრული სიკვდილი,სიკვდილზე მეტია. და სწორედ ამიტომ,მეც ვებრძვი ზმანებას, რადგანაც ჩემიდან ღმერთამდე მანძილი, თვალებში არეკლილ ზეცაზე ახლოა, ლექსები- შემთხვევით ნაპოვნი განძივით, ფურცლებზე დავმარხე,თან ჩემშიც სახლობენ, ქარები, ქუჩებში - მგლებივით დაძრწიან ...
... ... ...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
