მანდარინის ქერქები დავაწყვე გამათბობელზე და სახლში მანდარინის სუნია. ზამთრის სუნი. სიცივის სუნი. ყველა თბილი მოგონების, რაც გამაჩნია - ყველა ერთად გაცოცხლდა ჩემში.
არაფერია ამ ქვეყნად სიყვარულზე ძვირფასი და მნიშვნელოვანი საკეთებელი - თუ რამეს ვიტყვი, როცა დრო მოვა - ვიტყვი, რომ მიყვარდა და ვუყვარდი და მთლად ფუჭი არ ყოფილა ჩემი სიცოცხლე.
ხან და ხან მგონია, რომ ბენდიერებას და ტკივილს გულის მერე ფილტვებით ვგრძნობ, როცა მტკივა სუნთქვა მიჭირს, მძიმეა ჰაერი და მომწამლავი, როცა მიხარია ღრმად და თავისუფლად ვსუნთქავ და მანდარინის, სითბოსა და ზამთრის სურნელს ვგრძნობ.
ახლა ღრმად და თავისუფლად ვსუნთქავ... ყველას თავისუფლება და ბედნიერება მოგცეთ თავისუფლების უფალმა - ბედნიერება წვიმასავით დაგექცეთ თავზე!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
