Загрузка...
ბაჩო ზაქაიძე - სამყაროს დასაბამიდან დღემდე / bacho zaqaidze - samkaros dasabamis dghemde - 26 თებერვალში 2013 - პოეზიის სამყარო
ხუთშაბათი, 2024-11-14, 8:26 PM
მოგესალმები სტუმარი | RSS

პოეზიის სამყარო

მთავარი » 2013 » თებერვალი » 26 » ბაჩო ზაქაიძე - სამყაროს დასაბამიდან დღემდე / bacho zaqaidze - samkaros dasabamis dghemde


0:51 AM
ბაჩო ზაქაიძე - სამყაროს დასაბამიდან დღემდე / bacho zaqaidze - samkaros dasabamis dghemde
ბილიკი ბორდიულით ქუჩებს აქალაქებს,

წყალი ყინულოვან ორთქლში დაინამა,

წვეთი მიწის მტვერში გუბეს ატალახებს,

მთვარე ვარსკვლავებით მზეში გაინაბა.





ელექტრონს იონის გარსი მიატომებს,

კოცნა ჩახუტების ფერებით დნება,

გულს მალე ოცნება ფიქრში მიატოვებს,

და ღამე სიზმრებივით დილამდე ქრება.





დილას შუადღის საღამო მიღამებს,

გაწელიწადებული თვე კვირის დღეშია,

წითელი თეთრში შავ ფერს მიხამებს,

საათში წუთიერი წამების თქეშია.





გრიგალი ქარებით სიოს ანიავებს,

ძილი გაღვიძების ძილბურანს აწვება,

შური სიკეთისთვის ბოროტს ატიალებს,

ზღვის ტალღა ოკეანის ტბებში გაწვება.





ცხენი მანქანის თვითმფრინავს აეკიდა,

დოლი კლავიშით სიმებს აფეთქებს,

ნატურა პეიზაჟის პორტრეტად დაეკიდა,

კლდე გორის მთებში ლოდებს ახეთქებს.





ღრუბელი ფიფქების გუნდად გაზვავდა,

კაცი ქალივით ჭამს სურნელს ვაშლის,

ხორცში სისხლისავით სული გაზავდა,

თმა ბუმბულივით ვიწრო ფრთებს გაშლის.





ყური თვალებით ენას ატყვევებს,

მხარი მაჯებიდან ფალანგებს გაშლის,

ბალახი ბუჩქებით ხეებს ატყევებს,

სახურავს კედლები სარდაფად დაშლის.





ფესვი ხის ტოტამდე კვირტებს აყვავილებს,

მომავლის წარსული ანტიკვარს გვპირდება,

შვილს დედა მამას ხელში აყვანინებს,

ცეცხლი ნაკვერჩხლის ფერფლში ღვივდება,





სიტყვა ფრაზებად ლექსში იწერება,

ნოტი მელოდიას აკორდით იმღერებს,

წელი საუკუნის ეპოქად იწელება,

მეხი დაქუხებით ელვას იღერებს.





ივნისი დეკემბრის სექტემბერს ამარტებს,

“გა” და ზაფხული შემოდგომას ზამთრავს,

ქვის ხანა ხმლებში რევოლვერს ამატებს,

ბელადი მეფობით მონარქებს მართავს.





ფანქრებმა მელნით დახატეს ფუნჯი,

ქოხი სახლებით შეცვლის სასახლეს,

სიბრმავით დაყრუებას განიცდის მუნჯი,

ნაშვილებ ტალღებს ნაპირი ანახეს.





გრძნობა მოხიბვლის ვნებამ შეიყვარა,

ვარდი იფურჩქნება კვირტოვან ეკლით,

ეჭვი სიმართლემ ტყუილში შეიყვანა,

ტაატი მირბის სიბერის ეტლით.





რვეული წიგნებად იღვრება ფურცელში,

ფქვილი ნამცეცების ნატეხით დაპურდება,

სიბერე ბავშვობას გვაჩუქებს მუცელში,

აკვნის ჰამაკები კუბოში დადუმდება.





ქვეყნის შინაარსზე ამდენი გაგვიგია,

მაგრამ დასაწყისი არქივში ქრება,

ოცნების კოშკები ტყუილად აგვიგია,

სამყაროს დასაბამი უცნობად რჩება.


გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..




კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 1740 | დაამატა: InterestingSite | ტეგები: bachana zaqaidze, poezia, b.zaqaidze, ლექსები, პოეზია, bacho zaqaidze, leqsebi, ბაჩანა ზაქაიძე, ბ.ზაქაიძე, ბაჩო ზაქაიძე | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
სახელი *:
Email *:
კოდი *:


შესვლის ფორმა
ძებნა
კალენდარი
«  თებერვალი 2013  »
ორსამოთხხუთპარშაბკვ
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728
სტატისტიკა


სულ ონლაინში: 5
სტუმარი: 5
მომხმარებელი: 0