იცი რა მინდა? -თეთრი კაბა, თოვლივით თეთრი და გრძელი, კიდევ რა მინდა? -თაიგული, ატმის ყვავილების ფერი, გვერდით ვინ მინდა? -მხოლოდ შენ მჭირდები, როგორც ნახევარი ჩემი, მეტყვი-მიყვარხარო, მორიდებით, ხელში გეჭირება ჩემი ხელი. მერე ბევრი შვილი, მერე ბევრი ფიქრი, წლებს მოემატება წლები... დრო ყველაფერს შეცვლის ჩვენში, ჩვენს გარშემო, დროს რა შეუძლია მეტი?! ოღონდ როგორც მაშინ, მუდამ და ერთგულად, ისევ გეჭირება ჩემი ხელი.
რუსა კილაძე
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
