გულში მიძინებულ გრძნობას ვერ
ვაღვიძებ,
ანდა გადაკარგულს,რაღაზე ვუხმო ისევ
თავიდან???
მე შენი ტრფობა ბავშვივით მაშინებს
ვზივარ ფანჯარასთან და ვუცქერ აივანს.
თავზე დამათენებს ეს ღამე განთიადს,
რულში ჩაძირული თვალები მელულება,
დილა შენს ხმაურზე შემკრთალი მაღვიძებს,
ვდგები ფანჯარასთან და ვუცქერ აივანს...
ნ ლაშქარავა
