დღემდე საწოლში მარტო მე მძინავს... ადგილი მრჩება ძალიან დიდი, როცა ზამთარში უზომოდ მცივა... შენზე ოცნებებს მალულად ვყიდი! დაორთქლილ მინებს ყინვა მოხატავს, გამოზამთრება გამიჭირდება!... როცა სიცივე ძარღვებში ატანს, მაშინ შენს გვერდით წოლა მჭირდება!. მცივა სულით და მცივა სხეულით! ოთახში სითბოს-ქურდივით ვიჭერ! დავბორიალობ ხელში რვეულით, და შიგ ოცნებებს ლექსებად გიწერ! მომეძალება ვნება ჯიუტად... შემომაძარცვავს დათმენილ ლტოლვას! ახლა მე შენთან რომ ჩამახუტა, ერთად შევხვდებით რიჟრაჟზე თოვას. წელს შემაშფოთა ცივმა ზამთარმა... ვესაუბრები მდუმარე კედლებს, მოითარეშა ოთახი ქარმა,.. ნეტავი ქარი თუ შემიკედლებს?!...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
