ხომ თქმულა, რომ ქალი ზღაპრულად
უნდა აცხოვრო.

ვერც ბროლის კოშკი,
ვერც ზღვისპირა და ვრცელი მიწები,
თვალ-მარგალიტი, უკვდავების წყალი, თუ სხვა რამ, -
მე ვერაფრი წამოგიღე იმ ზღაპრებიდან,

გარდა ერთისა; იმედისა,
რომ მარტოობის,
განშორებების, დარდისა და ბრძოლების შემდეგ
(რაც ცხოვრებაშიც და ზღაპრებშიც მუდმივად ხდება),
ვიცხოვრებდით ერთად და დიდხანს,
ბედნიერად,
იქამდე, ვიდრე
ქვეყნის გადაღმა გავიღვიძებდით.

თორნიკე ჭელიძე