ია ჯინჭარაძე — ნემსიყლაპია / ia jincharadze — nemsiklapia
– არავინ ამოგათრევს ჭაობიდან! – ჭკვიანივით თქვა. ასე ვიჯექით, ერთმანეთის პირისპირ, როგორც მე და შენ – მწვანევ. ზოგჯერ მინდა დავაკაკუნო, ბამბის ჩხრიალივით რომ არ მეშინოდეს ალაყაფების და კოდალებიც ყველა ქვეყნის ისე ბევრია… იქნებ ასე სჯობს – ჰაერს ვცრი და მზესავით ვიცინი. მისნაირი ვარ! მეზობელს მიწა უნდა გავუყო, საზღვარზე ამოსული ხეც მივაკუთვნო და წავიდე, არა ქალაქის, თუ კონტინენტის ასაღებად და დიდებით დასაბრუნებლად, წავიდე, როგორც გზა, როგორც წყალი.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
