გზები მქონდა გასაგნები ქარი მყავდა იმედად, იყო რაღაც გასაგები,
წამწამები იხრებოდა ვარდის ფრქვევად, ცის ელდად, სიტყვები არ გვჭირდებოა როცა მივხვდით ისედაც! როცა ქარი ტოტთან კვნესის, მთვარე კვდება ცის სევდად, იყო შორით ის ალერსი გასაგები ისედაც! მიყვარხარო, ერთხელ იტყვი ფიფქებთან თუ იებთან: სულში რჩება უფრო მეტი გასაგები ისედაც! რად გინდა სხვა თავგანწირვა გავჩენილვარ სხვის ბედად, იყო ქარში, იყო წინათ.. ყველას მივხვდით ისედაც! წამწამები ირხეოდა ვარდის ფრქვევად, ცის ელდად, სიტყვები არ გვჭირდებოდა როცა მივხვდით ისედაც!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
