გაირღვა ღრუბელი და მთვარე _ გოლიათს სხივები მოსტაცა, ქუჩებში დაჰყარა, მივდივარ, მივყვები და ასე მგონია ისევ ის ბიჭი ვარ, ხუჭუჭა პატარა. საყვარელ ქუჩაზე ბრწყინვალე თვალიანს მივყვები, მომყვება ხეივნის აჩრდილი, საყვარელ ქუჩაზე მრავალი ქალია, მრავალი ქალია _ მაისის ყვავილი. ვუცქერი აივანს _ ვარდისფერზოლიანს, სარკმელთან გოგონამ ღიმილი მაჩუქა. მივდივარ, ვუცქერი, და ასე მგონია ისევ ის ბიჭი ვარ, პატარა, ხუჭუჭა.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
