არ ჰქმენ და არა. არ ჩამახველ არას დიდებით მაინც რასა იქმ რას მაჯერებ ვაჟავ სიტყვებით? მე მახსოვს ... გუშინ მყინვარ დალაშქრე... ჩემთვისაც გვირგვინ ჩამაგიწნავ მთის ყვავილების... არა სიტყვების .. მე მაგ გულის უფრო მეტ მჯერა.. და მაგ სახეზე ორბის თვალთა მუდმივი ტყვე ვარ... თქმა რაად გინდა მე შენს სათქმელს ისედაც ვხედავ.. ვაჟავ მერიდე.. არსად შემხვდე მთებში როცა წვიმს.. რადგან თვალთაგან ზეცასავით ცრემლი მეცა მდის... და ბალახებსაც ეამებათ ვით დილის ნამი.. არ შეარჩინო ამ დროებას არცერთი წელი... არცერთი დღე და თუნდაც წამი.... უსიყვარულოდ.... უსიყვარულოდ გამქრალი წამი...!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
