ეს ოხერ ბუნების ძალა, საიდან სადა ჰყვებაო, ვერც ბრძენთა მისთვის ქება თქვეს, ვერცრა მე გამეგებაო.
მოდის ზამთარი, ზაფხული, თოვლი და მიწა ზედაო, ზოგთად ოქროდ ღირს ქვეყანა, ზოგთად კი - აღარც ბზედაო. ოხერის საწუთროსაგან სუყველა დ
... კითხვის გაგრძელება »
რა სავალალოდ ვშობილვარ უბედურ მასკვლავზედაო, შენ ნუ მიტირებ, რომ მოვკვდე, ძუძუთ გამზრდელო დედაო. ვიცი მე შენი და სხვისცა, მე სუყველასა ვხედაო, გულში ბევრი რამ მიწყვია მაგრამ თქმას ვერა ვბედაო. გულს დაჩაგრულსა დარდითა ლოდ დამედების ზედაო,
... კითხვის გაგრძელება »
დროთ გაიარეს მრავალთა, მიაქვთ თვენი და დღეები, ვუყურებ, პირისპირ მიდგას ჩემის სამშობლოს კლდეები, შიგ არ მიშვებენ, ნისლებსა აქვთ დაკეტილი ბჭეები, უპირისპირებს თხემებსა გადამავალი მზეები. მზის სხივთა გადაიარეს მზის წვერთა მოცინარეთა, ... კითხვის გაგრძელება »
ღმერთო, მარად ხარ დიდებით ზეცაში განსვენებული, თვალით ხილული ყოველი არს შენგან აღშენებული. ზეცაში ქერუბიმთ მთაზე ზიხარ შენ განსვენებული... შენ შეჰქმენ კაცი, დაჰბადე, ჰყავ თავისუფლად რებული, ეშმაკი შურით აღივსო, ბოროტად განძვინებული, ... კითხვის გაგრძელება »
უკვდავი არის იმედი თუმც ზამთარია ტიალი, ეს თოვლი ადრე დადნება წყლებმა გაიღოს ჩხრიალი, თეთრმა მანდილმა მთებისამ მწვანედ დაიწყოს ციალი, და თბილისისკე ქართულმა ჯარმა მოიღოს გრიალი; ამ დროსთვის ვიყვე გმირულად იდგეს ხმალ-ხანჯრის ტრიალი, ... კითხვის გაგრძელება »
ერთხელ მეც დავიკარგები, სახლში არ დავბრუნდებია, ბნელსა და ოხერ საფლავში ნელ-ნელა დავეშვებია, წახდება ხორციელობა, დარჩება ტიტველ ძვლებია, გულო, მაგ შენის ფიქრებით შენაც თან ჩამომყვებია. მიწისგანა ვარ შობილი, მიწას ვერ ავცილდებია, მ
... კითხვის გაგრძელება »
შუქს ბნელი შესჭამს, ვარდს - ჭია, კაცის გულს - ჯავრის იარა, მოვა სიკვდილი უჩინო, ერთ წამში აგყრის იარაღს; ჩვენ რას წავიღებთ ამ სოფლით, სხვას არა წაუღია რა.
მოვქუჩდეთ დედაქალაქსა, ამას ვყიჟინებთ ყველანი, სამშობლოს გასჭირვებია, ყვავებს დაუწყავ ფრენანი, და ჩვენს მტერს გამოვუცვალოთ საგლოვო ძაძის ძველანი, სუყველა მხრიდან გაისმის ცხენის ნალების თქერანი. კიდევ იხილოს ქალაქმა, ფშავ-ხევსურთ აბჯართ ჟღერანი, თუკი წაგვართმენ სამშ
... კითხვის გაგრძელება »
იმ დღეს მომასწრო ნეტავი ჩვენი სამშობლო ზეობდეს, თქვენამცა გაგმარჯვებოდეთ მტერი ვეღარა მტერობდეს. ქვეყანა შემოგნატროდეთ თავზე გვირგვინი გშვენოდეთ; და საშა სულხანიშვილი* მრავალჟამიერს მღეროდეს, მე, ფშაველიცა იქ ვიყო, ასე გენახოთ მე ოდეს, <
... კითხვის გაგრძელება »
ღამის გუშაგი მიწოდეს, ვიქმენ ველთ გაგზავნილადა, ნახევრად მთვარეს ვუცქერდი, არ იყო სრულ შევსილადა, ერთი ლექსის თქმა მომწადდა, სოსოს ვარგუნე წილადა, ბელადსა ხინკლებსა ჰპარავს, ჩვენ კი გვიხდება ჭირადა.
მთვარევ, დაბძანვას აპირებ, რად მალე დაიხარეო? წადი, ხო მაინც არ იშლი, ჩარგლის თავს გაიარეო, იმას უამბე ამბავი, ვისთანაც დაგაბარეო. უთხარ, რომ მწარე ფიქრები სალხინოდ გამასცალეო და ამ წერილის კითხვითა გაართე, გაახარეო. გული, მტირალი
... კითხვის გაგრძელება »
შაიღ-მაიღის ხელაი ცივის გომბორის სერებსა, ეხლა ჰყვავიან იანი, აქ კაცს რა დააბერებსა. კიოოთ დაისვენებენ, მოვშორდი ჩარგალელებსა. კიდევ მიუვალ ფშავშია ხინკლებსა, ცხელ-ცხელ კვერებსა. ქალის დაგებულ ლოგინსა, ბალიშს რო შააცერებსა. მიუტან
... კითხვის გაგრძელება »
რა ძლიერი ხართ შურდულებრ ფიქრებო ქვეყანაზედა, ჰაერის ლურჯო სიმაღლევ, უზენაესო ჭკვაზედა, ფიქრი იმასაც სცილდება, სად შენი ბოლო თავდება. დაენატრება გონებას ის უხილავი არსება, რაიც აბრუნებს ფიქრებსა, სრულ რომ არის და სავსება... ღრუბელ
... კითხვის გაგრძელება »
ჯერ ისევ არის ზაფხული, არ დათოვლინან მთანია, ფშავ-ხევსურეთის კლდეებსა შავნიცა ჰქონდა ფხანია, შიგ ვცხოვრობთ ფშავნი-ხევსურნი, სალი კლდის შვილნი-ძმანია, უნდა მივიღოთ ამბავი დროების მონაგანია, ქაქუცა ჩოლოყაშვილი მოქროლავს როგორც ქარია, თან ახლავს ქართლის შვილები - თითო
... კითხვის გაგრძელება »
სახელს ვახსენებ ფშაველო, ლაღის ლაშარის ჯვრისასა, თუ კიდევ დამეხმარება შვილსა გაზრდილსა მთისასა, გავუდექ სალეკეთოდა ბილიკებს დაღესტნისასა, ქაქუცა ფლავსა მპირდება ელდრის და სამუხისასა, კიდევ გადმოვალ ფშავშია, გადმოვალ კუდებისასა, თუ გადავურჩი ცოცხალი ტყვიასა რუსებისა
... კითხვის გაგრძელება »
ამ ჩვენს გუდელა ხევსურეთს მთები აქვს შამოხვეული, ჰყარაულობენ გულადნი სუ მაღლა თავაწეულნი მათის გმირულის თვალიდან ცრემლ-წყაროდ გადმოთხეული, არაგვი მირბის კვეხნითა როგორც ქორწილში წვეული. მთებსა და ჭალებს დაუქრის ნიავი გადარეული, შე
... კითხვის გაგრძელება »
ამაოა მთლად ცხოვრება, დრტვინვის წუთისოფელია, წადი... წადი მონასტერში, მონასტერში, ოფელია! ტკბილი ნანა სულს უთხარი, უბედობა ხატს აჩვენე, დამაშვრალი სული, გული მონასტერში მოასვენე! მაშ, შორს მტვერი, შორს, შორს მიწა! – ის ცის უარმყოფელია... წადი... წადი მონასტერში, მო
... კითხვის გაგრძელება »
ვის უნახავს შავი წიგნი, წიგნი წითელ ასოებით, დაწერილი სისხლის წვეთით, დაწერილი სასოებით? გადიარეს გრიგალებმა, დღეს ეს წიგნი არვინ იცის, და ჟამთ მტვერით იფარება წიგნი ცის და დედამიწის.
დიდხანს ვწერდი, დიდხანს მწვავდა შთაგონების ცეცხლი მწვავე, ვწერდი ჟინით, ვწე
... კითხვის გაგრძელება »
ო, ქალო ძვირფასო, ნაზო, ვით ფერია, მწამს მხოლოდ მაისი, არ მწამს ისტერია. და ან ყალბ პოეტებს ვინმე ედავება? არ მინდა, ბატონო, მათი უკვდავება! ან ტომებს ბრიყვისას მე რა წამაკითხებს? ისედაც კარგად ვჭრი მსოფლიო საკითხებს.
- ჩვენ დავინიშნოთ ეს ადგილი, - ამბობდი შენა, ვრცელ უდაბნოში, სადაც ქვიშის ისმოდა ქშენა. როგორ გვახსოვდეს? ავიხედეთ – ჩვენ სწორად თითქო ცაზე მსუბუქი, მშვენიერი ღრუბელი იდგა. - დავიმახსოვროთ ეს ადგილი, - ამბობდი კიდევ, როს შენს ბაგეებს ვერ მართმევდა ცისფერი რიდე. ... კითხვის გაგრძელება »
ამ მაისს, ამ ივნისს, ამ ივლისს გადირეკს ნოემბრის ბაღები. მხურვალე ვნებები გამივლის, სასახლის ჩაქრება ჭაღები. დარჩება აუზთან სანდალი და ძველი ფოთლები ყვითელი... რომანზე ისვენებს შანდალი, რომანში - შეშლილი სკვითელი. ვეწვევი განდეგილ მამათა ... კითხვის გაგრძელება »
შავით შემოსილხარ, როგორც ელეგია, მუხლით დაცემულხარ, როგორც ანგელოსი, სანთლის ელვარება ხატებს შელეკია, იგი ოცნებაა მიქელ-ანჯელოსი. მაგრამ მწუხარებას ნუღარ ედარები, კიდევ ამისრულე ერთი სათხოვარი, უკვე დაიღუპა ყველა შენდარები, შენდა დაგშთენია გამოსათხოვა
... კითხვის გაგრძელება »
ქარი ჰქრის, ქარი ჰქრის, ქარი ჰქრის, ფოთლები მიჰქრიან ქარდაქარ... ხეთა რიგს, ხეთა ჯარს რკალად ხრის, სადა ხარ, სადა ხარ, სადა ხარ?.. როგორ წვიმს, როგორ თოვს, როგორ თოვს, ვერ გპოვებ ვერასდროს... ვერასდროს! შენი მე სახება დამდევს თან ყოველ დროს, ყოველთვის
... კითხვის გაგრძელება »
არის მორგანი, როკფელერი, არის სტინესი, არის სტერლინგი, უმძლავრესი და ურკინესი, გემებს იზიდავს ინდოეთის ავლა-დიდება, ლონდონის ბირჟა, ამერიკა, გაბედითება. როგორ გამძაფრდა ეს ორგია უზარმაზარი. იქ კი ღიმილის და ზრდილობის მთელი ბაზარი; დიპლომატები და ელჩები, ცხარ
... კითხვის გაგრძელება »
სიტყვა არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე, განზე გადექი და ტყვია დაიხალე. გული გაიხელე, სისხლით გაიხალე, ოღონდ არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე. განა ცოტა იყო ჩვენში გატაცება, ქარში გადავარდნა, ჯვარზე გადაცემა. ფიქრობ: არ გაწვება, დუშმანს დაეწევა, უცებ ბრუნდე
... კითხვის გაგრძელება »