ამ უძილო ღამეებით აივსო ტვინი და ჩემი თავის ქალა თითქოს ქვებით სავსე ქვაბია, ისე დამძიმდა. ოთახში ეს შავ_თეთრი ტელევიზორი მიყურებს, როცა გამორთვა მავიწყდება და შიშინებს. სხვა მხრივ, შეუმჩნევლად გამყავს დრო _ შიში არა მაქვს. ძილი კი საუკეთესო საშუალება იქნებოდა შენი ამბების გასაცნობადაც, როცა სიზმარი შეხვედრის ადგილია, ხოლო ჩვენ _ ორი უცნობი ამ უძილო ღამეებით _ ქვებით სავსე ტვინს ვბურღავთ.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
