დროა მოხუცო (მოგიკითხეს ბუკინისტებმა) მისტერ S, ჩვენი ლექსებიდან მტვერიღა დარჩეს. ღამეა. მძიმე ასოების დაგვირისტებით ვწერ მემუარებს და უაზროდ ვკითხულობ სარჩევს დღეთა მათ ძველთა გარდასულთა. წუხელ შევიტყვე ბატონი კინის უეცარი გარდაცვალება. მადლობა ეშმაკს. გმირი იყო. ვიცი, შენ იტყვი, ვწუხვარო, მაგრამ სამომავლოდ დაგევალება ძველთა მათ შენთა ზმანებათა შორის მოძებნო ის ვაჟბატონი. აპირებდი ცოლის შერთვასაც. რად არ მომწერე, საკუთარი ლანდი რომ სცემე? ადოლფმა მითხრა, დაბერდაო კვლავ და ამ თვესაც თუ გადაიტანს, წავიდეთო ეკლესიაში, წარმოიდგინე _ სულის შენის, მისტერ, საოხად. ვიცი, თანა გაქვს დაღუპულთა მოკლე სია შენ, მარქვი, მას შემდეგ ქვეყანასა ზედა რა მოხდა.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
