გაშიშვლდა ალვა... მილოსელივით... ცალი მკლავი გამოაჩინა. ვდგავარ და ვუმზერ, შეფუთული ათასი ნაჭრით, ნაჭრით და იჭვით... ნამეხარია, მაგრამ მაინც ბედნიერია!.. ძვალს ატანს სუსხი, – დეკემბერია...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
