რატომ ვერ ვიყოფთ ძმურად სულელნი,
ერთი ცაა და ერთი ღრუბელი
ერთხელ წავა და მერე სულ ელი
რადგან ცრემლით და იყავ თუ ღელვით
შენ რომ გენახა, მიწა იმ ცის ქვეშ
რა სჭირს, ან რა ჭრის, გულს რომ იშიშვლა
ყველა სისხლძ
... კითხვის გაგრძელება »
იმავე ადგილს
ათასჯერ განვლილს
ისევე ვტკეპნი.
ვსეირნობ მარტო,
არ მესმის რატომ
არ ესმით ჩემი.
თვალებდახუჭულს
მივყავარ გზას და
ცხოვრება მიდგას
თვალწინ და ახლა
ტროტუარს გავლა
არ სურდა ფიქრად
პირველად მომდის
დაღლილზე ოფლით... კითხვის გაგრძელება »
პარკი, საღამო, მდინარე, ცხელი ჩაიც იქ
სადაც მოვლენ ან კვდებიან მუზები ობლად.
მე ვზივარ ხის ქვეშ და სიმარტოვეც ჩავიცვი,
ქურთუკის ნაცვლად, ვამბობდი და მთვარეს მოსწყდა
მცირე ოვალი და გაიფანტა დაიფშხვნა
დარჩა რკალისებრ მთვარე დაკიდულ ტოტზე
ხელში აყვანილ შვილსაც რომ
... კითხვის გაგრძელება »
არასდროს არა თქვა - "ყოველთვის", "არასდროს"
რადგან მეც ვიცოდი, დაღლილზე დაჯდომა
ბალახზე, აგურზე, სკამზე თუ დამასწრებს
მაშინ ის ლოთია, გიჟი ან გაჯობა
რაიმით რასაც სხვა ჩემში ვერ გაიგებს
იქნება გატეხილ გულსაც სურს გამრთელდეს
მაგრამ მე ვენდობი,
... კითხვის გაგრძელება »
მთა
- თავისუფლება,
ზღვა
- ჩემი სიმშვიდე
და
დარდი თუ კვდება,
მეც
შენი შიშიშვლე,
თუ
ისე შემშლიდა,
რომ
მე ამ ბუნებას
ვერ
ვეტყვი გამშორდეს
და
გულიც თუ კვდება
და
ბალახს იზომავს,
ეს
ლექსიც
... კითხვის გაგრძელება »
პარკში დავდივარ - დავიარები
ვეძებ დაკარგულ სიყვებს, სტრიქონებს
ალბათ მოვკვდები და იმ დარდებით
რასაც განვდევნი და მომიგონებს
ვინმე უეცრად - გამიხარდება
დღეს დროს ვაჩერებ მე თუ ამ წვერით
ხვალ მეგონება, წამით გაქრება
და ეს გულიც კი დამინაწევრეთ
მაშინ რ
... კითხვის გაგრძელება »
მე როცა პარკში ვსეირნობ, შეგიძლია რომ მიხილო შენს ეზოშიც და დღეიდან ათას დაუსმელ კითხვით რომ მომაკითხო და თან მითხრა რომ შენთვის არაფერი ვარ. შემდეგ კი ისევ თავიდან სევდიანიც რომ ვმღერი და მიხარია ეს ცხოვრება უშენოდაც და გემიდან მ
... კითხვის გაგრძელება »