ყოველ საღამოს, როცა მინდა დავწერო ლექსი, როცა ბავშვები ეზოს ნუშებს ეთხოვებიან, უცხო გოგონას აღებული აკორდი მესმის, დავდებ კალამს და დავდუმდები: ბეთჰოვენია... ის მოჰყავს ჩემთან უცხო გოგოს, უცხო ალერსით, მოყავს,რომ გული, ჩემი გული სადღაც წაიღოს, და იმ ს
... კითხვის გაგრძელება »
ნოდარიკოს და მაიკოს აქვთ კამათი და დავა. ამ ზაფხულს დასასვენებლად ვინ სად და როდის წავა. მაიკომ უთხრა: _ ბორჯომში წავალ ივლისის ათში. ნოდარმა უთხრა: _ შენს ჯიბრზე მე წავალ ლიმონათში
რა ყვავილს ვგავარ, თუ იცით? კარგათ შემხედეთ, აბა... ცისფერი ქუდი მახურავს, მაცვია ლურჯი კაბა. ბაღში ვარ, ხელით მატარებს ჩვენი მებაღე ძია, თავზე პეპელა მაზის და იცით? მე ია მქვია.
ეს ლექსი დედაზეცაა, ეს ლექსი მამაზეცაა, თუ მიწა დედამიწაა, მაშ ზეცა მამაზეცაა? აუ, რამდენი ცებია, ნეტავი საქმე რაშია, შენ ხომ არ მეტყვი, ბებია, რომ იყურები ცაშია?
ბაზალეთისა ტბის ძირას ოქროს აკვანი არისო, და მის გარშემო, წყლის ქვეშე, უცხო წალკოტი ჰყვავისო. მწვანეა მუდამ წალკოტი, არასდროს, თურმე, არ სჭკნება, ქვეყნისა დროთა ტრიალსა იგი არ ემორჩილება. ვერ ერჩის, თურმე, მის მწვანეს ვერც სიცხე, ვერცა ზ
... კითხვის გაგრძელება »
მოუტანა მამამ ლუკას საქართველოს დიდი რუკა. უთხრა: რამდენიმე ფერით აქ ხატია ყველაფერი. დაიხსომებ, იოლია, – თეთრად – კავკასიონია, ლურჯი ფერით – შავი ზღვა და ტბები, წყლები დაიხატა, მწვანდ არის დაბლობები, ყავისფერად – დიდი მთები, ეს წ
... კითხვის გაგრძელება »
ფუტკრისათვის გასაგზავნად წერილსა წერს სოფო: - რაც თაფლი გამომიგზავნე, აღარ ავადვმყოფობ! ყოველ დილით შენი თაფლით ჩაის მიტკბობს დედა. ახლა გრიპი შემოტევას ვეღარ გამიბედავს. ბებიკოსთან, გასულ ზაფხულს, მინდორში რომ გდიე, გახსოვს, ხელზ
... კითხვის გაგრძელება »