ვიცი, რომ დიდხანს გძინავს დილით, ასვენებ თვალებს, შორს კი გოგონა კვლავ ლოცულობს დღისით თუ ღამით, შენი სახელი გაისმება ლოცვაში ჩუმათ, მუდამ იხსენებს, როცა მასთან იყავი სტუმრად. თენდება.. ისევ ვედრება და სახელი შენი, იცის რომ ღვთისთვის შეხსენება რაღაცით გშველის, სიყვარული კი ჩააბარა დროს შენთან ერთად, თუმცა უნდოდა უფრო მეტი ლექსად რომ ეთქვა. კვირას ტაძარში აინთება სანთელი ხატთან, წმინდა ნიკოლოზს მფარველობას ის შენთან ატანს, უცხო გრძნობაა: გულის რჩეულს გონებით ებრძვის, არაფერს არ გთხოვს, ის უბრალოდ ლოცულობს შენთვის...
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
