მალე შემოდგომა როგორც ღამის მატარებელი ჩამოდგება და სულის რელსებს აახმაურებს ჩვენ ჩვენსავე ანქსიოგენურ პროცესიაზე მოგვკლავენ ღამეს არ ექნება ბეტონის ან ხის ბარიკადები..
მანამდე: -მე შევიშალე და ახლა , როცა ქუჩაში დამაქვს მაწვნის ქილები გეუბნები, რომ: -"პატარა არის დედამიწა სიყვარულისთვის, მაგრამ ვახერხებ"
მანამდე შენ შეიშალე, გაიძახოდი, რომ შემოდგომის რთული დღეებიდან შემორჩი რომ ლეგენდებმა შემოგინახა შენ არ გახსოვდა შენი სახელი და ვინაობა.. იცოდი რომ შემოდგომის რთული დღეებიდან შემორჩი..
სულ თავიდან კი ერთ უწყინარ ქალაქში დავიბადეთ.. შენ ქერა თმები გქონდა და ბორენა გერქვა..
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
