ეკატერინე რამიშვილი - ი გ ლ უ / ekaterine ramishvili - i g l u - 26 იანვარს 2015

მთავარი » » ეკატერინე რამიშვილი - ი გ ლ უ / ekaterine ramishvili - i g l u

0:13 AM ეკატერინე რამიშვილი - ი გ ლ უ / ekaterine ramishvili - i g l u
- 1 - თოვა თოვს , მათოვს , გათოვს , მოთოვა , ბარდნის : ფიფქებად ქცეული ფანტელი ზამთრის . - 2 - ზამთარი ცვივა , ხუნდება , ფერები ჭადრის , ქვაფენილებზე ყინვა და ნისლი , ხიდზე თარეშობს ამინდი მკაცრი , წვიმასთან ერთად ცრის და სეირნობს . - 3 - ზამთრული აცივდა , გაცივდა , ამინდი მამცივნებს , ზამთარიც ფეხდაფეხ კალენდარს აბიჯებს . - 4 - წვიმა გაწვიმდა . აწვიმებს , გაბნეულ სეტყვას ... ჭადრებზე ირხევა ფარული სევდა . წვიმს და ქუხს ერთად , პირქუში ზეცა ! რად სეტყვავ- ცაო ?! იყუჩე ჩემთან !.. - 5 - ქარში ( ტარიელისეულ მოტივზე ... ) ქარია , ვირწევი , ცოცხალი ხესავით . ვტორტმანობ გზადაგზა , საშველი არ არის . ვბრუნდები , ზურგს ვაქცევ საპირისპიროდ . სანამ ჩადგება , მოხრილი მივყვები . . . - 6 - ღუზა საით მივყავარ- ცხოვრების ბილიკებს , ფუჭად განვლილი გზებია- მთრგუნავს . ფიქრს ავედევნე- სევდის აჩრდილად , აკიდებული ტვირთები- მძირავს . ტივით მივაპობ- გაკაფულ სივრცეს , გემმა ჩაუშვა სივრცეში- ღუზა . ჩოლზე კიაფობს- ჩირახონის მზე , ოქროს ქვიშებზე ხაზალი იდგა . - 7 - Süße Schneebälle გადაბარდნა ბუნებამ და მარადმწვანე ნაძვიც , სულ მთლად გ ა ჭ ა ღ ა რ ა ვ დ ა ... ოჰ , ეს ფანტელნიც , პირში დნებიან შაქარყინულად და ნიურნბერგის კ ო ნ დ ი ტ ე რ შ ი , თოვლის გუნდებს ვყიდულობდი თხილისშიგთავსით . - 8 - მე რაც დრო გადის , მით უფრო ხშირია მოჭარბებული ჭიდილი თავთან . ხანდაზმულობა , თუ სიცარიელე ვერ გავერკვიე საკუთარ თავთან . - 9 - მე , შენ და შემოდგომა შემოდგომისფერი , ანუ მრავალფეროვნება . გზა , ფოთლები და ბილიკები ... ალიცლიცებული ფერები და თბილი ნიავი . სადღაც , შორს კი ხ ე ი ვ ა ნ ი . შემოდგომისფერი ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი ა ... მე , შენ და შემოდგომა ... გიორგობის თვეა . - 10 - სანამ ცოცხალი ხარ უსახოდ , უკვალოდ , უმისამართოდ , ჩაივლის დრტვინვა ამ წუთისოფლის . დარჩება მხოლოდ ხსოვნაში ჩვენი , განვლილი დროის უკვდავი კადრი ... - 11 - მოლოდინი ქარში მოურთვიათ ბილიკები თეთრად . გზაზე მიდის მარტოხელა ქალი . გზა ვრცელია ,ირიბი და მშვიდი , თან მიჰყვება უჩინარი ქარი . ღამის ჩრდილში გართულია მზერა , არვინ არის მისი თანამგზავრი . ნაკვალევზე დამჩნევია სევდა , მარტოობის , უძილობის ქნარი . გულისბსკერზე დათოვლილმა დარდმა , მოლოდინსაც გამოუხსნა კარი . გზა ვრცელია , ირიბი და სწორი , მგზავრს მიჰყვება მარტოობის ჯარი . - 12 - ქალაქი ზღვის პირას იჭექა ძლიერ მეხის გავარდნამ , გააცამტვერა ცაზე ღრუბელი . დანისლულ ქალაქს წვიმის კაკლები , მიერეკება მიწას ღვარცოფი . გამოიდარა ცაზე მნათობმა , გამოაჩინა ფრინველთა ჯარი . სტვენით მიფრინავს ცაში თოლია , ვერ დაეწია ტალღების ქარი . გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
1 2 3 4 5 კატეგორია: ლექსები \| ნანახია: 1044 \| დაამატა: InterestingSite \| ტეგები: poezia, ლექსი, პოეზია, ლექსები, leqsebi, leksi, leqsi, leksebi \| რეიტინგი: 0.0/0