სულ ერთი წუთით შეაჩერეთ მსოფლიოს ბრუნვა, და დედამიწა თავმდაბალი გახადეთ ურჩი, რატომ მეგონე ბოროტი და ყველაზე გულქვა, დღეს კი მსოფლიოს ჩავახედებ შენს ბავშვურ სულში... მოვიმარაგებ რაც შექმნილა ნათელ საღებავს, გავაფერადებ ყველა სართულს ასე ზეცამდე, და როცა ნახატს დავასრულებს ჩარჩოში ჩასმულს, ეს სილაღე რომ შეირჩინო, მერეც ეცადე... ფინჯან ყავაში ნუ დაიწყებ აზრების კითხვას, სიგარის კვამლში ნუ ჩააკლავ ფერად სამყაროს, გრძელ დერეფნებში მრავლისმთქმელად ნუ ინავარდებ, სიცარიელემ შენ-ობისამ რომ არ დაგღალოს... თვითდამკვიდრებას არ დავიწყებ საკუთარ თავის, დრო როგორ მიჰქრის ოთხ კედელში თავად უცქურე, მე გავექეცი.... შენ კი მთავარს ვერსად წაუხვალ, მარცხენა მხარეს უჩემობის ფეთქვას უსმინე....
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
