ნატვრას და იმედს გაუმართავთ გულში კორიდა, ორივე მხარის გამარჯვება ისე მომინდა როგორც ჰაერი ტუტარხამონს, სადაც მარხია, სულში აზვირთდა, აგიზგიზდა ტავრომახია.
ბრდღვინვა და შიში აირია მტვერში, - შუღლივით, მხოლოდ სიწითლე დაფარფატებს უჩინ-უღიმრად, ნეტა უღირდა რომელიმეს თავის გაწირვა, რომ კომპრომისმა თავის მიზანს ვერ მიაღწია?!
სისხლით დასრულდა ორთაბრძოლა, ჩაქრა იმედი, - მაგრამ ვერც ნატვრა ვერ ვიპოვე, როცა მივედი, ორივეს ნეშტი გამქრალიყო, უკვე წაეღოთ, მას შემდეგ ვერცერთს ვეღარ შევხვდი, - უერთმანეთოდ.
20. 06. 2013
ტავრომახია --- ხარების ბრძოლის ხელოვნება
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
