დამღალა შენმა სურვილმა და მონატრების თარეშმა, გრძნობები გააათკეცა შორს მონავარდე ქარებმა, სადა ხარ? სულის ფორიაქს ვაქსოვ და ვაწრთობ სტროფებში, იქ სადაც არის ყოველი, ბნელი და მიუწვდომელი, იქ სადაც ყოფნა შფოთვაა, მძიმეა ლოცვის წუთები, იქაც შენს სურნელს ვუმღერი, ცრემლით და განადგურებით.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
