ჩვენს ქალაქში იშვიათად წვიმს, როი, ამიტომ ყოველ გაწვიმებას ფანჯრებთან ვხვდებით, ხელში ჩაის ჭიქით და ოთახში მარტოობით. შენ ისევ გიკვირს, რომ აქ ხალხს ყველაფრის მიტოვება და წვიმის მოსმენა შეუძლია, რომ აქ ხალხს წვიმის მოსმენა შეუძლია... ... კითხვის გაგრძელება »
მე მეცოდებიან ქალები, კავკასიური პროფილებით, ძვლებზე შემოხვეული შავეულით, მაღლა აწეული ღაწვებით და თვალებამდე აკრული ჩადრით- არაბუნებრივად გამხდარი ხელებით რომ ეზიდებიან სახლისკენ შეშას. მე მაშინებენ ქალები, კავკასიური პროფილებით, რომელთ
... კითხვის გაგრძელება »
მახსოვხარ. შენი ნატერფალის სითბოს ვინახავ. ახლა ვინა ხარ, როგორი ხარ, სად გაქვს სხვა ბუდე არ ვიცი. ბევრჯერ, გაცვეთილი ფერით მინახავს სიზმარი _ ჩემკენ იხედები, რომ კვლავ დაბრუნდე.
დიდი ხანია, აღარ ყვავის თეთრად მარტი და ჩემთან მოსული ცრემლს ღრუბლებში იმ
... კითხვის გაგრძელება »
ერთი ვარდი ნარცისს თორმეტს მირჩევნია სასუნებლად. მე ცხოვრება მოვანდომე ერთი ნატვრის ასრულებას. ო, იოლი არ გეგონოთ ერთი ნატვრა მოიფიქრო და ყველაფერი იღონო, აისრულო, არ ჩაიქრო. ცხოვრების ტვირთს უხმოდ ვზიდავ, შრომას, გარჯას გემოს ვატან. ... კითხვის გაგრძელება »
ერთი ვარდი ნარცისს თორმეტს მირჩევნია სასუნებლად. მე ცხოვრება მოვანდომე ერთი ნატვრის ასრულებას. ო, იოლი არ გეგონოთ ერთი ნატვრა მოიფიქრო და ყველაფერი იღონო, აისრულო, არ ჩაიქრო. ცხოვრების ტვირთს უხმოდ ვზიდავ, შრომას, გარჯას გემოს ვატან. ... კითხვის გაგრძელება »
ჩვენ ცას შევეხეთ იმ წყნარ მხარეში, სადაც ნაპირი არ აქვს მდინარეს, და ახლა ჩუმად მიედინება ჩვენი ცხოვრება - უკვე მძინარი... ჩინარო ჩემო,ალთა მფინარო გადაკარგულან ქარით ვერხვები, დაკარგული მაქვს მე გული ახლა და შენს სიყვარულს ცრემლით ვეხები... ხო
... კითხვის გაგრძელება »