მთავარი » 2014 » ოქტომბერი » 1 » ანი მატისი - იბიცა - მოგზაურის სამოთხე დედამიწაზე / ani matisi - ibiza - mogzauris samotkhe dedamitsaze
12:18 PM
ანი მატისი - იბიცა - მოგზაურის სამოთხე დედამიწაზე / ani matisi - ibiza - mogzauris samotkhe dedamitsaze
ბალეარის კუნძულების არქიპელაგი.ხმელთაშუა ზღვა. Ibiza -როგორც გოა და ბერლინის “liebe parad” ადგილობრივი „ჯეკი-ბეღურები“ ცხოვრებას იზღვევენ ნაპირზე,-სადაც მზეს ღრუბელი არასდროს არ ფარავს.
მე,-შავი მონოკინი,თეძოზე გაკვანძული ყვითელი პარეო. შენ,-შავგვრემან მხრებზე მოგდებულს ატარებ მაისურს, თვალებით ნარუჯი სხეულის კიდურებს, ქურდივით იპარავ. -ლაიმის წვენი მინდა!-და შენ მე ამ თხოვნას მისრულებ.
გვიმრები შეზლონგის თავზე რომ ჩრდილებად შეუღლდნენ, თაფლის თვალები კი,ზღვას ცისფერ ლინზებად ირეკლავს და მზიდან აწყვეტილი სხივები გვეყრება ღილებად არ ვიმჩნევთ არც ერთი,-ვსხედვართ და მივირთმევთ კარამელს.
კლუბი “Pacha” -სკენ მივეშურებით მოტოროლერით. (ნაღებისფერი მზე დაეშვა ჰორიზონტზე ნარმის აფრებად). კლუბურმა რიტმებმა დედამიწა ხელისგულზე ამოატრიალა და გაოცებული ჩვენი მზერა გავს ბუდეში ჩიტის შეფრენას.
შენი თვალების 105-იანი ობიექტივი შორს უკვე აფოკუსებს ტატუირებული გოგოები სტრიპტიზს რომ ცეკვავენ,-ლაკონურს... ვუკვეთავთ „mohito”-ს და პიტნის ფოთლების მაგივრად ფიკუსი ამწვანებს Rideli -ის ჭიქას და,- ამდენ ემოციას დაერთო კოლაფსი...
და ასე მარტივად....
გვიმრები შეზლონგის თავზე რომ ჩრდილებად შეუღლდნენ, თაფლის თვალები კი,ზღვას ცისფერ ლინზებად ირეკლავს და მზიდან აწყვეტილი სხივები გვეყრება ღილებად არ ვიმჩნევთ არც ერთი,-ვსხედვართ და მივირთმევთ კარამელს.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
