დიტო კობახიძე - გალაკტიონს/ dito kobakhidze - galaktions
სულო ნატანჯო, მღელვარებით უკვდამყოფელო საუკუნეში საუკონედ წუთი სოფელო ერთის იმედად უიმედოდ მდგარო მგოსანაო გასაოცარო ფიქრთა, რითმთა, ხმათა ხმოვანო
თავად უდაბნოვ, ოაზისო, წყურვილის მკვლელო თვით სიყვარულო, სიძულვილო და თვით თვითმკვლელო მშვიდად იძინე მშფოთვარებავ ტკბილ სამარეში მამა დავითზე, ხომ გიყვარდა ღამით თარეში
და რომელთანაც უწესოა ყოველი წესი რაც იყო შენი პოეზიის ფარული მწყემსი მშვიდად იძინე მშფოთვარებავ ტკბილ სამარეში აქ მთაწმინდაზე ნათელ სულთა ობლად თარეშში
დ.კობახიძე
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..