მშვიდობით, თეთრო ქალბატონო - ამ საზღვრების იქით ბილიკი მხოლოდ ჩემთვისაა ძნელად სავალი. მშვიდობით, თეთრო ქალბატონო - გათავდა ფიქრი,გაცვდა კალამი და დადუმდა ჩანგი ლირიკის. ფერი, რომლითაც შენს სახეს ვქმნიდი, შავი ნისლივით დაიხვია ჩემმა გონებამ, მე დაშლილი ვარ ყოველი მხრიდან. მშვიდობით, თეთრო ქალბატონო - ჩემს სულში მხოლოდ ტკივილია ყველაზე წმინდა რაც კი ოდესმე კაცთა მოდგმას უტარებია. მე ფიქრს დავცლიდი - წუთისოფლის ამაოებას, მე ფიქრს დავცლიდი, დავუტოვე საზრდოდ სამყაროს. მშვიდობით, თეთრო ქალბატონო... ეს სიტყვა ჩემთვის ძნელი იყო ძალზე სათქმელად.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
