მთებზე აენთო, აბრწყინდა ახლად დასხმული ცვარიო, ყაყაჩოთა ცეცხლს გამოჰრევს შიშველი წვივით ქალიო, დავდუმდი, შტერად დავდექი, ვერ დავიბრმავე თვალიო: თუ რამ შეგცოდე, უფალო, არაა ჩემი ბრალიო!
შენ შემოგევლე - სიყვარულზე მომინდა ფიქრი... ვზივარ ბუხართან და გაცრეცილს ვუყურებ მთვარეს, შენ შემოგევლე - სიყვარულზე მომინდა ფიქრი, თუ დამდებ პატივს - ნუ გამიღებ დღეს სახლეს კარებს. მერე რაა, რომ მზე ჩავიდა ამ სერებს იქით, მერე რა
... კითხვის გაგრძელება »
გათენდი თუ გათენდები გატყდი თუ ტყდები ღამეო გოგოვ მე შენზე ფიქრებით ძალიან დავიღალეო არ ჩანხარ ცისკრის ვარსკვლავო არც შენ გამოჩნდი მთვარეო ვდგევარ ვდნები და ვკანკალებ ცრემლი ჩამომდის ცხარეო
გათენდი თუ გათენდები გატყდი თუ ტყდები ღამეო გოგოვ მე შენზე ფიქრებით ძალიან დავიღალეო არ ჩანხარ ცისკრის ვარსკვლავო არც შენ გამოჩნდი მთვარეო ვდგევარ ვდნები და ვკანკალებ ცრემლი ჩამომდის ცხარეო
მთებზე აენთო, აბრწყინდა ახლად დასხმული ცვარიო, ყაყაჩოთა ცეცხლს გამოჰრევს შიშველი წვივით ქალიო, დავდუმდი,შტერად დავდექი, ვერ დავიბრმავე თვალიო: თუ რამ შეგცოდე,უფალო, არაა ჩემი ბრალიო!
ქალო, ქალთათვის დუმილი საკაულია სულისა, ხატია მოსიარულე ზეციდან გადმოსულისა. რაც მეტსა სდუმხარ, ცეცხლს ანთებ, უფრო ამძაფრებ სურვილსა, ვერ დაარწყულებს ვერავინ შენგან გაჩენილ წყურვილსა, არ შეუქმნია სამყაროს წამალი ასეთ
... კითხვის გაგრძელება »
ვერ აგაცილე დაღლა - გბანდი, ცრემლებით გრწყავდი. ვერ აგიყვანე მაღლა, ვერ აგამაღლე ცამდის. სტირი, უჩემოდ სტირი , ნანობ, უჩემოდ ნანობ, ვერ გიმკურნალე ტკივილს ჩემი ტკივილის გამო. მე გაგიხუნე ფერი, ცრემლი გიქციე წყაროდ, ვერ შეგა
... კითხვის გაგრძელება »
მშვიდობით, თეთრო ქალბატონო - ამ საზღვრების იქით ბილიკი მხოლოდ ჩემთვისაა ძნელად სავალი. მშვიდობით, თეთრო ქალბატონო - გათავდა ფიქრი,გაცვდა კალამი და დადუმდა ჩანგი ლირიკის. ფერი, რომლითაც შენს სახეს ვქმნიდი, შავი ნისლივით დაიხვია ჩემმა გონებამ, ... კითხვის გაგრძელება »
დამღალა შენმა ლოდინმა, ქარაფთა ქართა სმენამა, როცა ძალიან მწყუროდი მაშინ არ გამოჩენამა. გულის ეჭვებით ბორგვნამა, მეტ - ნაკლებობით ტკენამა, რაც რომ საწუთრომ დამაკლო, ის დამიმატა ზენამა. ჩემს მხრებზე შავი ღრუბლების ხშირ - ხშირად ჩამოფენამა
... კითხვის გაგრძელება »
მანძილი შენამდე დიდია შენიდან ჩემამდე არც ისე ამინდი საგრძნობლად მშვიდია მანცვიფრებ ჯერ კიდევ ჰყვავიან ატმები ქარია მომიტანს რამე ჭორს მე ვამბობ არ მომენატრები შენ სდუმხარ იღიმი საეჭვოდ ვარსკვლავნი აენთნენ , რომ ვხედავ , შორი_შორს
... კითხვის გაგრძელება »
ნისლებს მთის წვერზე ვალაგებ, ვრთავ საპატარძლოდ ღამესა, ორწყალთან მე და არაგვი სასიძოდ ველით მთვარესა. გამოჩნდა, შუქი მოჰფინა ახლად ჭირხლდაყრილ ჭალებსა, ეს რა პატარა ყოფილა, არ ვუჯერებდით თვალებსა, ვწყრებოდით, გასათხოვებლად ვერ ვიმეტებდით
... კითხვის გაგრძელება »