მე მწამს იმ ნახატის, სიმღერის, ნათქვამი ან დაწერილი სიტყვის, რომელშიც ჯერ კიდევ შემორჩა ორი გრამი პოეზია, როგორც გამოსაწრუპად დარჩენილი ლუდის წვეთები ბოთლზე ხაზებად.
სიმარტოვე როგორც აძლიერებს, ისევე ფიტავს ადამიანს. მას, დღეს თუ ხვალ მაინც სჭირდება ვინმე, გადასარჩენად.
მე ვარ მარტოსული, მაგრამ მაინც გადავაბიჯე სხვისი დედის მაღალ ჩრდილს, როდესაც გაჩერებასთან მდგარი, თავის შვილთან ერთად ელოდებოდა ბოლო
... კითხვის გაგრძელება »
არის ჩემში როდენი, ოღონდ ცოტაოდენი. არის ჩემში დავინჩი კარგ და მზიან ამინდში.
არის ჩემში რუსთველი, მაგრამ გამოუწვრთნელი... და იქნება ჩემში დანტე, თუ ცოდვები შენი მანდე. ხანდახან ვგრძნობ ჩემში შოპენს, მაისი რომ ჭერამს მოჰფენს. ... კითხვის გაგრძელება »
ერთხელ მე და პაპაჩემი ერთს ადგილს შევიყარენით; ჯერ, როგორც მოგეხსენებათ, მრავალჯერ დავამთქნარევით. მერე ვუთხარი: - პაპაჩემო! უწინდელი რამ გვაუწყეთ: რით ვიდიდეთ თავი ჩვენი, სახელი რით მოვიხვეჭეთ? მაგალითებრ, მაშინ, როცა მიიწურა ქართლის ბე
... კითხვის გაგრძელება »
დღეს დავლევ რამეს, შემდეგ ათივეს დავარღვევ მცნებას. გავათევ ღამეს, კახპებს შევასხამ ხოტბას და ქებას. მშვიდად და წყნარად მე ვერსად მნახავთ,ვერ მნახავთ დაღლილს.
ვიცინებ მარად, რომ გავიხსენებ ცხოვრებას განვლილს. შემიპყრობს ანცი, დავცი
... კითხვის გაგრძელება »