მთავარი » მასალის არქივი თემო არაბული - შენ და ქალაქიც / temo arabuli - shen da qalaqicმახსოვს, კლდის ფხაზე გვედგა არაყი, იმ დღეს დავტოვე, თბილისის სივრცე, ჩამოგიშორეთ, შენ და ქალაქი, ახლა ეს გული, მთებს უნდა მივცე. მახსოვს შემთვრალი აზრები მქონდა, ბოთლს, ნახევარი გაუხდა სითხე, მთვრალი ხევსური, მანდ ქალაქს ფლობდა, ჭიქადაცლილმა, მტ ... კითხვის გაგრძელება » სალომე ბენიძე - ომის ბალადა, ანუ ჩემი ჯარისკაცი ქმარი / salome benidze - omis balada, anu chemi jariskaci qmari1. რაც შენ წახვედი, მე ვსვამ ყავას შენი ფინჯნიდან, მაშინებს ყველა ქედმაღალი გადმოსახედი, გაქაფულ ჭურჭელს ნიჟარასთან ვაწყობ მიჯრით და ვტოვებ. დამჩემდა გულგრილობა, რაც შენ წახვედი. რაც შენ წახვედი, მე დავდივარ შენი მანქანით და შენებურად ვასიგნალებ თავგამ ... კითხვის გაგრძელება » სალომე ბენიძე - ფლორენცია. სიზმარი. / salome benidze - florencia. sizmari.მე ყოველღამე ვიბადები აბაზანის თეთრი ქაფიდან ხელახლა, რადგან შენ ვერასოდეს, ჩემი ვერცერთი ხელახალი გაჩენის შემდეგ ვერ შემამჩნიე. ჩემს აბაზანას ფანჯარა აქვს დიდი და ფართო. გავყურებ ქალაქს, სახურავებს, წითელ კრამიტებს, როცა ცაზე ამოდის მთვარე, ნა ... კითხვის გაგრძელება » სალომე ბენიძე - წერილები მიტოვებული მიწიდან / salome benidze - tserilebi mitovebuli mitsidanსახლი -- მახსოვხარ. შენი ნატერფალის სითბოს ვინახავ. ახლა ვინა ხარ, როგორი ხარ, სად გაქვს სხვა ბუდე არ ვიცი. ბევრჯერ, გაცვეთილი ფერით მინახავს სიზმარი _ ჩემკენ იხედები, რომ კვლავ დაბრუნდე. დიდი ხანია, აღარ ყვავის თეთრად მარტი და ჩემთ ... კითხვის გაგრძელება » კოტე ყუბანეიშვილი - პარიზული / kote kubaneishvili - parizuliეს არის ქალაქი რომ ახლავს ქარიზმა და შეყვარებულთა ურიცხვი არმია მსოფლიო კულტურა გამაცნო პარიზმა ფრანგული კინო კი სიცოცხლის შარმია ის გათბობს უმზეოდ გაცნობით მოდების აქ თვალი თვალს ხვდება უხდება ფერი ფერს ლექსი მსურს მუზეუმს მივუძღვნა როდენის ან რამე ვ ... კითხვის გაგრძელება » კოტე ყუბანეიშვილი - ჩემი ლექსი გარითმული სტროფია / kote kubaneishvili - chemi leqsi garitmuli strofiaჩემი ლექსი გარითმული სტროფია შაშვს მაგონებს შიშისაგან ანაფრენს არ დევს შიგნით რთული ფილოსოფია და საერთოდ არ ამტკიცებს არაფერს არ გეგონოთ მისტიკა და მაგია და რადგანაც დრო სულ გარბის არ იცდის ჩემი ლექსი ჩემი ამხანაგია ჩემს ტკივილს რომ ჩემთან ერთად განიც ... კითხვის გაგრძელება » კოტე ყუბანეიშვილი - წლები უაზრო წრიალში გარბის / kote kubaneishvili - tslebi uazro tsrialshi garbisწლები უაზრო წრიალში გარბის ბედიც ზურგიდან მიზანში გესვრის კარგის გაგებას ნატრულობ ამბის და ყურში ცუდი ამბები გესმის ამ ქვეყანაზე დარჩება ხსოვნა ის ხე იხარებს რომელსაც დარგავ სულ მუდამ გინდა რაღაცის პოვნა და წამდაუწუმ ვიღაცას კარგავ კოტე ყუბანეიშვილი - დაგვიფარე საქართველოს ცაო / kote kubaneishvili - dagvifare saqartvelos caoდაგვიფარე საქართველოს ცაო მზეო თვალი გაახილე ცხრაო ასე შევიწროვებულებს რუქით სულში ღამე გაგვინათე შუქით აგვარიდე ჭექასა და ქუხილს და სიკვდილზე უსარგებლო წუხილს გადმოგვხედე საქართველოს ცაო შენ მკვიდრ შვილებს გვამცნე რაღაცაო რას დაგვცინი დაღებული ... კითხვის გაგრძელება » თემო ჯავახიშვილი - მოხუცი კემსავს სევდიან სიმღერებს / temo javakhishvili - mokhuci kemsavs sevdian simgherebsმოხუცი კემსავს სევდიან სიმღერებს. ანგელოზი - მწვანე ცხენით ნომერი ოთხი. აკაკუნებენ. მოხუცი კემსავს. თემო ჯავახიშვილი - სადგურში / temo javakhishvili - sadgurshiსადგურში სადღაც ბნელ ქალაქში ავდრიან ღამით მატარებელში ავიდა კაცი. დადო ზურგჩანთა. მაგიდაზე შვილის სურათი. შეიგინა და... ჩაეძინა. ნეტავ რა სიზმარს ხედავს ეს კაცი? |
საიტის მენიუ
ძებნა
კალენდარი
საიტის მეგობრები
სტატისტიკა
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |