მთავარი » მასალის არქივი ტერენტი გრანელი - არა მყავს ტოლიარა მყავს ტოლი, ახლა ღამეა, წავალ, გავივლი. და როგორც თოვლი დგას მაგიდაზე თეთრი ყვავილი. სხვა ფიქრი მივლის და საშინელი სიკვდილის ლანდი. მე მინდა ძილი და ეს სიზმარი გათენებამდის. დგას წამი თრთოლვის, ახლა ღამეა, წავალ, გავივლი. ... კითხვის გაგრძელება » ტერენტი გრანელი - არ შემიძლია და მე ავად ვარარ შემიძლია და მე ავად ვარ, ქარი ეწვია წუხელ იმ ყვავილს. ცხოვრობდი უწინ, ახლა არა ხარ, მე მივდიოდი, შენ არ იყავი. იყო ოცნება, როგორც შენობა, იყო გაფრენა ხიდან იმ ყვავის. მკლავდა იღბალი და უშენობა, მე მივდიოდი, შენ არ იყავი. კრთოდა გ ... კითხვის გაგრძელება » ტერენტი გრანელი - არ მინდა საგნის დასახელებაარ მინდა საგნის დასახელება, ის არის მგზავრი ამნაირ დილის. იქით მთებია, აქეთ ღელეა და მინდორს ფარავს ხეების ჩრდილი. ჩემი იღბალი მუდამ ასეა, ფიქრი არ წყდება და მზე არ იცდის. ეს დღევანდელი დღე ძვირფასია, ასე უზომო ხეტიალისთვის. ბაღში ფ ... კითხვის გაგრძელება » ტერენტი გრანელი - მხოლოდ მოგონებადარჩა სიხარულის მხოლოდ მოგონება და ჩემი დღეები ქრიან პეპლებივით. ლურჯი საღამოა, მოდის დაღონება და გრძნობის კოცონზე ჩუმად ვიფერფლები. რა მწარეა ასე დროის გაგრძელება, ეს თეთრი ცრემლები და გლოვა ჩემია. რა ვქნა, მე ცხოვრება ისევ მეძნელება და წითელ ყ ... კითხვის გაგრძელება » პაოლო იაშვილი - სტიროდნენ ერთად ჭიანურებისტიროდნენ ერთად ჭიანურები და სალამური ტკბილი ხმიანი; სულს შეცდომისთვის ნუ ემდურები, თუ გრძნობა იპყრობს მას ვნებიანი. ვნახე ტოლები ცეკვით მთვრალები უვლიდნენ წრესა ლამაზის რხევით; _ ‘შენ მართლა გიყვარს ჩემი თვალები?” _ “მე შენ მიყვარხარ”. _ “ ო! ს ... კითხვის გაგრძელება » პაოლო იაშვილი - სიტყვის მადანიგაგიჟება სჯობს, თუ გათავდა სიტყვის მადანი, და თვალთა დახრა, თუ მზეს ქებით ვეღარ დავხვდები, ლექსო, გულიდან ხორცად რომ ხარ გამონატანი, თუ უნაპიროდ, სამუდამოდ არ გაჩაღდები. არი მკვლელობა, არი ომი, არი ხანძარი, მიწისძვრა, ჭირი, ტყეში ყოფნა მარად თულებად, მ ... კითხვის გაგრძელება » პაოლო იაშვილი - ფიქრის სიმარდეასეთ განთიადს წარმოიდგენს ფიქრის სიმარდე; დილა ქვიშაზე გაიშალა გამთბარ წუთებად; ხელის გულიდან სიო ძირს რომ გადმომივარდეს დანესტილ მოლზე ხმაურივით დაფაცურდება! საბავშო ნავებს ჰგავს იხვების მცურავი ფარა, ხის წვრილი წვერო დაემსგავსა ანთებულ ასანთს, სიგრილ ... კითხვის გაგრძელება » პაოლო იაშვილი – წერილი დედასმყუდრო სამყოფელი, ქვიტკირის მაენები და კატის კნუტები_სიმინდის ყანა! ჰა! კინტოს პროფილე, საეჭვო ტარნები, და დავიკუნტები ქალაქის ქუჩებში მე_ სალახანა. ტირილი, ტირილი, ტირილი ბევრი! მზის განიავება,კალო და კევრი და სოფლის სიწმინდე, მარ ... კითხვის გაგრძელება » პაოლო იაშვილი - პირამიდებიიქ, სადაც სდუმან პირამიდები მზის ქორწილის დროს მე დავწვები მზისფერ სილაზე, იქ, სადაც სდუმან პირამიდები შენ მომინდები, შენი თვალები, შენი მკლავები, შენი სინაზე. შენ მოგაფრენს ცხენი არაბული, თვალებ დანაბული, საყვარელ ხელებს მივეცემი როგორც ნაზ საწოლს ... კითხვის გაგრძელება » მურმან ლებანიძე – სისხლისფერი ყაყაჩოს წვეთიუფლისციხესთან სისხლისფერი ყაყაჩოს წვეთი არა დაღვრილის - დასაღვრელის, ალბათ, მაცნეა, არავითარი სხვა სამშობლო ამაზე მეტი არ გამაჩნია! მე დავინახე სვეტიცხოვლის თორმეტი სვეტი, თოთხმეტი ციხე ზეგნებიდან ლაჟვარდს გასჩრია, არავითარი სხვა სამშობლო ამაზე მეტი ... კითხვის გაგრძელება » |
საიტის მენიუ
ძებნა
კალენდარი
საიტის მეგობრები
სტატისტიკა
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |