ისევ აქ ვარ, კვლავ ფრთებს მასხამს სიხარული ვნახე მთები, ჩემი წყაროს წყალი შევსვი, ჩამოვედი, მეგრძნო სოფლის სიყვარული, დამცდენოდა, კიდევ თუნდაც ერთი ლექსი. ჩამოვედი, რომ გამევლო ორღობეში, რომ მენახა დათოვლილი კამელია, და ბუხრის წინ ძმა-ბიჭებთან ყანწით ხელში შემოქმედის სადღეგრძელო დამელია.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
