ცამეტი წლის ხარ და შენი ტყვეა ჭაღარა გულის ზმანება ავი,- ჩააწყვეთ რიგში ცამეტი ტყვია, ცამეტჯერ უნდა მოვიკლა თავი! გაივლის კიდევ ცამეტი წელი, მოახლოვდება გზა ოცდაექვსი, მოცელავს მაღალ ბალახებს ცელი, ატირდება დრო და ჩემი ლექსი. ეჰ, როგორ მიდის ახალგაზრდობა - დაუნდობელი სურვილი ლომის! და ყოველივე როგორ ნაზდება, როცა ახლოა მზე შემოდგომის
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
