შენ – სისხლო ჩემო – სად არ დაღვრილო... შენ – სად არ გხვრეპდა შავი ყორანი. ვინ გაგაკვირვოს, რამ გაგაკვირვოს, - ნადიდგორალი, ნაშამქორალი. შენ – სისხლო ჩემო – შენი ღვაწლია, რამაც აქამდე კი მოაღწია: სვეტიცხოველი... ხანძთა... ვარძია და ისიც, - რაც მტერს წარუტაცნია... შენ – სისხლო ჩემო – შენი დინება ვეფხისტყაოსნით ხშირად მიგრძვნია... სიტყვა, რომელიც გეჩოთირება, ვცდილობ, - გაშორო, რაც შემიძლია... შენ – სისხლო ჩემო – სისხლო ხნიერო, დაუცხრომელო და უცნაურო... საბედნიეროდ, საბედნიეროდ, - ჰაი, ჰაი, რომ კიდევ ხმაურობ!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
