იწყება შუქი, იწყება წყევლა, თავდავიწყება არსად იწყება. მე მავიწყდება წარსულში ყველა, საღამონი კი არ მავიწყდება. არ მავიწყდება როგორც ქარები, გარდასულ დღეთა ლეგა ფურცლები. იცვალენ ყველა შემოგარენი, საღამონი კი დარჩნენ უცვლელნი. და სიკვდილის ჟამს, როცა ღელვანი წაშლიან ცრემლს და ღიმს დასტოვებენ, მე დამტოვებენ ქვეყნად ყველანი, საღამონი კი არ დამტოვებენ.
1941 წ.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
