რომ გაიზრდები,იქნებ არც ვიყო, მაშ ახლა,ლექსად დაგიწერ "ანდერძს”… ისე იცოდე-შენ ხარ "მამიკო”, შენ ხარ ვის გამოც ვლოცულობ ამდენს.
იქნებ არც ვიყო,როცა პირველად, მოგეჩვენება გზა სწავლის მწარედ, ხოდა იცოდე-გზა გატკბილდება, ცოდნა დაგიტკბობს "ცხოვრების არეს”.
შეგიყვარდება პირველად როცა და ჩაეშვები მორევში ვნების, გახსოვდეს,არ კმარა მარტოდენ კოცნა… უდაო იქნება რჩევები დედის.
გამოიჩინე თავი სიკეთით, არ გაერიო ავკაცობაში… და ნუ იცხოვრებ მხოლოდ იმედით, პირველი იყავ ძმაკაცომაში.
ისწავლე! გიყვარდეს! იჩხუბე…ოღონდაც, ქართველის წმინდა ატარე სახელი, უფალი "გიფარებს”,წმინდანთა ”კოლონაც” და ვერ დაგჩაგრავს გზა-განსაცდელი. ………………………………………………..
ეს ისე, დავწერე სასხვათაშორისოდ, ნუ შეშინდები,შენს გვერდით ვიქნები, შენს ყოველ ნაბიჯს-დადგმულს შორიშორს, მყარ ბურჯად,ხიდად შევეკიდები
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
