გმადლობთ გმადლობთ! გუშინ არ მოგგვარა ღიმილი ჩემმა წრფელმა და მწუხარე ლექსმა, და თუმც შენს გულს კვლავ არარა ესმა, მაინც თითქოს რომ გესმოდა ყოველი, გმადლობთ!
ოჰ, რარიგად მატყვევებდი დიდხანს! სიტყვა შენი, მზერა შენი მდაღველი, გულს დამრჩება, ვით მარადი ნაღველი... მაგრამ არ მსურს, შენც პასუხად მითხრა: გმადლობთ!
მე მწყურია ძებნა ბედნიერების, ვით ვემატო ბედკრულ მონებს შენსას! არ ვისურვებ, რომ ოდესმე მესმას შენგან ნაცვლად გესლიანი ყვედრების გმადლობთ!
ცივმა მზერამ დამწვას შენმა ეს მსურს, მოსპოს იგი ოცნება და იმედი, რასაც გულში მიელვებდი, მინთებდი... მხოლოდ მაშინ აღმოხდება ჩემს სულს: გმადლობთ!
1830
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
