პოეტის სული არ ბინადრობს ზეცის სარჩულზე, პოეტის სული არც მიწაში არ დაეტევა, თუ კი პოეტი სადმე მიდის უნდა გაჩუმდე, არაფერი თქვა მის წასვლაზე გადამეტებით, უნდა გაუშვა და ეძებო წიგნის სარჩევში.
ზოგის ბედია მწვერვალები, ზოგის დაღმართი, ფრთხილად შეხედე, დააკვირდი წიგნის თაროებს, როგორ ეტევა “ერთ სართულზე კაცი და ღმერთი. ‘’ თუ ‘’წიგნი კვდება’’ ეს იცოდე, შენვე დამართე, დამტვერილ მწერლებს და პოეტებს ჟამი გამოლევს შენი ხელებით, მაშინ, როცა გადადებ გვერდზე.
მაგონებს სულის სასაფლაოს ბიბლიოთეკა, წიგნების ფორმის კუბოებში სიახლეს ვეძებ, ძნელზე ძნელია მათ წინაშე ხიბლი მოთოკო, თითქოს სამყაროს ათასგვარი სახით მანახებს,
და რომ ვკითხულობ "ვადაგასულ ღმერთების ბედზე", ჩემს ღმერთში ვხედავ "სხვა ღმერთების სულის ნამარხებს."