დავიღალე უშენობის რეალიით, გვერდზე ყოფნა სულ არაფერს არ ნიშნავს, თვალები გაქვს ისევ მწყერზე მონადირის, მე კი, მხოლოდ, ბეღურის აზრს გამოვთქვამ. ხმა თუ მესმის ნაბიჯების, მიხარია, უსასრულო ეჭვებში ვარ გართული, ერთი, ორი, ისევ სხვაგან გაუხვიე, ღილებივით ამიკინძავს წარსული. წყვეტილებს და მრავალწერტილს არ აქვს ბოლო, პაუზაა ჩემი შენთან ბაასი, მე შენს ნაბიჯს ვითვლი ასე უთავბოლოს, შენ კი მწყრებზე ინადირებ ათასგზის.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
