რობერტ მესხი - მარტოობა / robert meskhi - martooba
დღეს როგორც მგელი თვალს ვადევნებ მთვარის სიფითრეს, ტრამალებს ვარცხნის გაბზარული ჩემი ყმუილი. ვიფიქრე ჩვენზეც, განა ცოტა?.. ბევრი ვიფიქრე, - მაგრამ ტყუილად...
ორი წყრთის მერე მე ვმთავრდები და შენ იწყები... როგორ დავძლიო მარტოობა? როგორ გავბედო?.. ვერ ვანთებ კოცონს, თორემ აქვე ყრია ფიჩხები და კვეს-აბედი.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
