ჩვენს ქალაქს ახლა ქოლგასავით ახურავს წვიმა, ელავს... "კარები იკეტება..." ხიდი. ელდეპო... ყველა ტკივილი უკანასკნელ სადგურთან მიმაქვს, გამიძნელდება... რა მოხდა მერე? მივეჩვიე ლოდის ტარებას. - ფრთხილად, კარები!..
***
დავსვა თუ არა? რა აზრი აქვს ან კითხვის ნიშანს, ანდა ძახილის(?!.) მშრალად მახველებს... განწირული ხმით ვიმეორებ ყველა მეტსახელს... ან მე ვარ თევზი, ან შენ ბაძავ ბუს და მიკიოტს, - დღეა და გძინავს.
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
