ჩირით, ჩურჩხელით, თმახუჭუჭა ჩიჩილაკებით მოდის კალანდა, ”კრიმანჭულით” ხვდებიან მთები, მე შენზე დარდს და გულისტკივილს ძველ წელს გავატან, ახლაღა ვხვდები, არაფერია უმჯობესი ცაში ნავარდზე, როცა დალანდავ ღრუბლებში უფალს ფრთაფარფატა ანგელოზებით... მოდის კალანდა, - იფარება თოვლით სოფელი და ზამთრის ღამე გიშრის ფერია, შენ მეზღაპრე ხარ, მე - პოეტი უარყოფილი... და მაინც, მაინც, - ჯვარი გწერია!..
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
