საოცარია, საბანქვეშ დიდი გობი იდგა, გობში თრთოდა ფუმფულა ცომი. ჩამოუვლიათ ფანჯარასთან უცხოელ მოგვებს... შენ გაგვიმრავლე ერთი ასად, რაც მოგვე- ცემა ამ ღამით - სითბო, სიყვარული და ერთად ყოფნა... ღვეზლებიც, სავსე ყველითა და კვერცხის ნაჭრებით, ჩვილო იესო, ჩვენს გულებში როცა გაჩნდები!..
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..