რომელი მედიუმი მე ვარ, დედოფალო?! - ხილულებთან ვეღარ ვსაუბრობ. აღარც ის ვიცი, როგორ სხდებიან სანთლის შუქზე თითებთან ერთად საიქიოდან მოხმობილი უცხო სულები, იქნებ, თეფშის ქვეშ მიძვრებიან?.. გკითხავ და მარქვი, დედოფალო, როგორც წმინდანს, გკითხავ და მარქვი: რატომ ძიძგნიან თვისტომნი თვისტომთ ლეშიჭამია სვავებივით, ფასკუნჯებივით?.. ერთმანეთს რად ანაწევრებენ? ნუთუ იმიტომ, რომ სქელ-სქელი შრომები უძღვნან კანიბალებს და სისხლისმსმელებს? ძვლის კამათლები გამოთალონ, ვინძლო ბედს გულზე მოეფონოს მათი ჩხაკუნი? გკითხავ და მარქვი, დედოფალო, როგორც წმინდანს, გკითხავ და მარქვი, დღეს პაზლივით ვისაც გაწყობენ: შენი მარჯვენა შენს მარცხენას როდის იპოვის? როდის იპოვის თეძო - თეძოს, ლავიწი - ლავიწს?.. ლისაბონიდან გოამდე და ისპაჰანამდე, ისპაჰანიდან აქამომდე - როგორ ჰგავხარ ქრისტეს და მიწას, მიწას და ქრისტეს, ვისთვისაც და რისთვისაც ევნე!.. გკითხავ და მარქვი, დედოფალო, როგორც წმინდანს, გკითხავ და მარქვი: როდესაც სული გაღმაა და ხორცი - გამოღმა, ხორცი კიდევ როგორღა დადის, რა ძალა ზიდავს?!
გამოხატეთ თქვენი აზრი მოცემული ლექსის შესახებ კომენტარის სახით!..
